Dag 4 – Grijs weer en naar Esbjerg

Het was de 3e slechte nacht op rij, bah. Het is onder de dekens extreem warm, maar dat is het volgens mij niet alleen. Vannacht lag ik gelukkig niet de hele tijd alleen wakker, dus konden we ook nog even een praatje maken over hoe vreselijk we erbij lagen, hahaha. Gelukkig doen we het verder rustig aan, zodat we er overdag niet al te veel last van hebben. Het weer was vandaag ongeveer net zo slecht als onze nachtrust. Eerst miezerde het nogal, maar het ging al gauw over in regen. We waren eerst van plan om op de motor weg te gaan, maar dat plan hebben we laten varen. Om kwart over tien zaten we lekker warm en droog in de auto op weg naar Esbjerg, terwijl het uitzicht buiten met de kilometer minder werd. Het was zo grijs en mistig, dat je niet heel ver kon kijken. In het voorjaar waren we in een overdekt winkelcentrum geweest en daar wilden we nu ook heen. Er is verder niet zo heel veel te vinden qua binnenactiviteiten. Na een uurtje kwamen reden we de stad via de haven binnen. Van de aanwezige kranen om schepen te laden en lossen, konden we soms de bovenkant niet eens zien, zo mistig was het. Aan de noordzijde van de stad staan vier enorm grote beelden, de zogenaamde “Mannen aan zee”, en die wilden we dit keer in elk geval zien. Na een paar foto’s wilden we ook nog even de daar verstopte cache opzoeken, maar die lag in de verschrikkelijke natte bosjes … en daar wilden we niet in. We zijn toen maar direct naar winkelcentrum Broen gereden. Op het dak kun je gratis parkeren en binnen was het lekker warm. Er zijn twee verdiepingen en ongeveer 60 winkels. We hebben er rustig rondgelopen en tussen de middag aten we een hamburger bij de Burger King. Daarna liepen we nog een rondje, maar zonder iets te kopen zijn we toen weer in de auto gestapt. In Ribe zijn we nog even uitgestapt om in een winkel van sinkel te kijken. Een enorme hal met: kerst- en knutselspullen, legeroutfits, feestartikelen en andere meuk. Ook hier kochten we niks, het aanbod was gewoon te groot, denk ik.  

Bij de Købmandsgarden  hier op Rømøwilde ik nog aardewerken paddestoelen kopen en dus ging ik daar even alleen uit de auto. Mijn rugzak had ik aan één arm hangen toen hij wat naar beneden gleed. In een reflex wilde ik hem tegenhouden, maar er bleef net een hengsel achter mijn wijsvingernagel hangen en die klapte halverwege mijn vinger achterover. Brrrr, dat was geen lekker gevoel en bij de kassa zag ik al dat mijn vinger ook bloedde. De nagel is van twee kanten ingescheurd en zit in het midden nog een stukje vast. Thuis heb ik de nagel maar wat bijgeknipt en er wat pleisters omgevouwen. Nu heb ik twee gehavende wijsvingers, want die andere had ik zaterdag al opengehaald aan een waxinelichtje. Tja, ik ben erg handig de laatste tijd. De rest van de middag hebben we besteed aan lezen, de motor op de aanhanger zetten, koffie drinken, bellen met onze dochter en wat relaxen. En toen … werd het toch  nog droog even na vijven. We zijn gauw in de auto gesprongen richting Lakolk Strand, om nog één keer van de zee en het strand te genieten. De zee was behoorlijk ruig en het werd net eb, dus we zochten bij de vloedlijn naar schelpen of andere leuke vondsten. Helaas zagen we niks bijzonders. Er was wel een meeuw met een ring om zijn poot die ik thuis eens ga traceren en een fotomodel meeuw. Hij ging een meter of twee van me af zitten en liet zich goed fotograferen. Kijk, van zulke vogels hou ik het meest. Het werd al snel donker en toen zijn we voor de tweede keer naar de Havneby Kro gegaan voor het eten. De vrouw die ons bediende herkende ons gelukkig nog, want het warme choco-apparaat was nog steeds stuk en dat vond ze blijkbaar vervelend om weer te moeten zeggen. Ze stelde voor om het op het vuur warm te maken en dat is nog eens service en maakt onze dag weer goed. Het eten was er weer prima. Om zeven uur reden we voor de laatste keer naar ons huis. Morgen moeten we er om 10 uur uit zijn, dus nog even opruimen en stofzuigen en dan terug naar ons eigen huis en de kinderen. We hebben al van één gehoord dat ‘ie wel weer zin heeft in “normaal” eten. Gelukkig voor hem dat we voor het eerst in zijn leven zonder hem weg zijn en dan nog maar een paar dagen, haha.