Dag 16 – Op de fiets de stad in

Na een koele nacht, waarin we echt met de dekens over moesten slapen, werden we vanochtend wakker van alle menselijke geluiden om ons heen. Brandon dacht dat het gevroren had, maar dat viel mee, al was het maar 15 graden. De zon scheen al wel en dus was het al gauw aangenaam in de voortent en helemaal met een kopje koffie. Na het ontbijt zijn we op de mountainbikes gestapt en konden eigenlijk 5 km. aan één stuk rechtdoor fietsen en toen stonden we in het centrum van Münster. De eerste winkelstraat die we door kwamen was vrij chique. Mooie overdekte stoepen voor de winkels langs, met prachtige bogen aan de wegkant en daar hingen bakken met geraniums in. Er tegenover zagen we allemaal panden met verschillende gevels, zoals trapgevels en zo. Het deed wat Nederlands aan. In het hele centrum zijn hele oude gebouwen te zien, zoals kerken en winkelpanden, maar er zijn ook ultramoderne gebouwen af en toe, zoals het LWL-museum. Na het vinden van de eerste cache, in een fonteintje waar Reint tot zijn elleboog in moest, waren we bij de Dom terechtgekomen. We gingen er natuurlijk in, want op vakantie kerken kijken dat hoort bij ons. Het was niet de allermooiste, maar wel erg groot en heel indrukwekkend. Vooral de ornamenten aan de muur in 3D waren prachtig. Er was ook een binnentuin, waar diverse kerkelijke types begraven zijn. Voor ons gewone stervelingen is hier geen plekje vrijgehouden. Tussen het winkelen door vond Reint best nog wat caches, wat ons ook weer op verrassende plekjes bracht. Ook hier vonden we weer een oude stadsmuur met een riviertje en wandelpad er langs. Lekker koel om te lopen, want in de stad was het toch aardig opgewarmd, een dikke 20 graden schatten we. Een reiger liep midden in het stadsrumoer rustig in het water naar vissen te speuren, zodat ik hem mooi kon fotograferen. Tussen de middag hadden we niet zo’n honger en hebben we bij een lunchroom donuts en een mandarijngebakje met drinken gehad, omdat we geen curryworsttent tegenkwamen. En ik had er nog wel zo’n zin in. Nadat alles was opgegeten en gedronken, zagen we vervolgens 3 tenten die de lekkernij wel verkochten, pffff.  Tegen half zes besloten we daarom alsnog de curryworst te nemen met een “pommes” natuurlijk, echt lekker voor een keer.

We waren om 6 uur terug bij de caravan en hebben nog even lekker in de zon gezeten, terwijl het ene vliegtuigje na het andere overkwam. Er zit hier ergens in de buurt namelijk een vliegveld. Na een kopje ijskoffie zijn Reint en ik nog even op de fiets gestapt om een paar caches rondom de camping op te zoeken. Het landschap varieert hier niet zoveel met dat van ons Groningse landschap buiten de stad. Wat landerijen, boerderijen en een stuk bos hier en daar. Er kwamen een paar luchtballonnen voorbij, we zagen hazen, fazanten en reeën en fietsten lekker rustig in het rond. Alle caches werden gevonden en toen zijn we terug gegaan om even met Tanacha de dag door te nemen. Die stuurde foto’s van Wenen, waardoor wij zuchtten dat we daar toch ook wel eens weer heen wilden. Het is zo’n relaxte, fijne, warme stad. Ze hadden het erg leuk gehad, alleen zat de blaffende hond nog steeds op de camping. Ze werd er gek van en ik heb haar aangeraden naar de receptie te gaan en eens te overleggen. Hij is nooit stil zo lang ze op de camping zijn en daar wordt je gek van, dus gaat ze morgen even klagen. Tja, kamperen is niet altijd even fijn, want onze overbuurvrouw loopt nu ook al 2 uur lang te schelden op haar man, die nooit een weerwoord geeft. We lachen er meestal om, maar zuchten ook wel eens, ze houdt maar niet op…