Dag 4 – Alpen, passen, kastelen en veel zon

Om 8 uur waren we op en een half uur later konden we ontbijten. Er was genoeg aan beleg, maar er was in eerste instantie maar één soort brood, zuurdesem. Later werden er nog wat warme bolletjes bijgelegd. Gelukkig hebben we goed geslapen, maar we komen hier niet weer. Tegen half tien startte Reint de motor weer en reden we langzaam, maar zeker naar de Alpen. Onderweg keken we onze ogen uit, want het was prachtig. We reden door groene heuvels met veel koeien en…koeienbellen om hun nek. Hoe krijg je een vakantiegevoel? Nou zó! Ik vond het eerst wat spannend dat we later echt over die enorme bulten gingen rijden, maar toen we er eenmaal waren was ik dat al weer vergeten en was het alleen maar supermooi. Om 11 uur precies waren we bij het beloofde hoogtepunt. Althans dat is het voor ons. We hadden het al vaker uit de verte gezien, maar nu zijn we er op z’n allerdichtst bij geweest…namelijk bij het sprookjeskasteel Neuschwanstein. Na alle dagen van rustige omgevingen was deze kermis wel even wennen, want het dorpje onder het slot liep en reed helemaal tjokvol toeristen. Er stond een tientallen meters lange rij te wachten om met een bus naar boven te mogen, pffff. Het is maar waar je zin in hebt. We stonden geparkeerd voor een hotel en hadden een fantastisch uitzicht op het kasteel. Walt Disney gebruikte het als inspiratie voor Doornroosjes kasteel en dat snap ik wel. Deze wens kan afgestreept worden. Hierna reden we over de grens met Oostenrijk en de Fernpas. We reden midden tussen de besneeuwde bergen en het viel ons mee dat er nog zoveel lag nu de aarde zo opwarmt en vooral met deze hete dagen. De stops volgden elkaar dan ook snel op, want het was net of we in een snelkookpan reden ipv op een motor. De hele weg was het waarschijnlijk zo’n 32/33/34 graden. Ergens in een dorp hebben we een lekkere coupe ijs genomen. We wisten niet hoe snel we naar binnen moesten en onze kleren konden uit doen. Reint zat weer in z’n onderbroek (een hele mooie blauwe sportboxer – dus geen witte tent van de Hema of zo) en beide liepen we op onze sokken door de toko met onze motorkleding en laarzen in de armen. Gelukkig zagen de binnenstromende wandelaars er ongeveer net zo verhit uit. Al met al was het een prachtige rit door de Alpen en reden we via de Reschenpas Nauders binnen. We blijven een week op dit drielandenpunt en het appartement ziet er prima uit. Een enorme bonus is het bad, want we wisten niet dat dat er was. Reint ligt er dus al in nu. Na een uur of twee op de koele kamer hebben we wat drinken gehaald en daarna zijn we gaan eten bij de pizzeria en dat was een enorm succes. Zalige pizza, uitzicht op een burcht en de bergen en mooi weer! Na het eten hebben we al wandelend het dorp verkend en de prachtige kerk bekeken en toen was het tijd om met de beentjes omhoog en een kop koffie op schoot op het balkon van alles na te genieten. Op m’n Insta heb ik dan ook vermeld dat het hier lijkt op een ansichtkaart.