Dag 4 – Stralend mooi weer om te fietsen, geocachen en te genieten van de natuur.

6 juni 2021 - Texel, Nederland

 We hebben lekker lang geslapen en kwamen pas na 9 uur uit ons bed. De zon stond al hoog aan de hemel en er was geen wolkje te bekennen. In de schaduw was het wel wat fris, dus we hebben in de voortent ontbeten. Vandaag wilden we de laatste geocaches vinden op Texel, dan hebben we alles compleet. Tegen half elf stapten we dus op de fiets met een truitje aan, want onze armen zijn nog rood en warm van de voorgaande dagen. Via de Waalenburgdijk, een slingerend fietspad langs slootjes en door het fluitenkruid, gingen we richting natuurcentrum De Marel. Op een lange rechte polderweg, in Waal en Burg, zagen we de eerste bergeend met jonkies alweer. Het blijft toch schattig, zo’n moedervogel met een sliert van die kleintjes achter haar aan. Ook de tureluurs waren er in grote getale. In De Waal stopten we op een kruising bij de kerk om een cache te zoeken en te genieten van het kleine dorp. Daarna fietsten we naar de Waddendijk en zakten langzaam af naar Oudeschild. In vergelijking met gisteren was dat een heel verschil. Toen was het droog, maar wel grauw weer en nu…? Nu schitterde de zon op het water in de haven en op het Wad en zagen we tientallen zeilboten varen. Er lag een enorm oud (of oud lijkend) zeilschip in de haven en ook de kleuren van de kotters staken tegen de blauwe lucht toch prachtig af. Ondanks het mooie weer, was het er rustiger dan gisteren. Via de Prins Hendrikzanddijk kwamen we door een stuk ontoegankelijk duinengebied. Het fietspad was uiteraard wel toegankelijk en het is een uniek gebied met veel zandduinen en aangeplant helmgras. In de verte zagen we de veerboot aankomen die hordes mensen op de kade uitspuugde. Van die mensen zagen we de rest van de dag trouwens weinig. In natuurgebied De Petten hebben we genoten van de duizenden sterns en meeuwen, maar vooral van alle meeuwenjongen…hele kleine grijs-bruine gespikkelde bolletjes die over graspollen liepen te pikken naar van alles. Ten zuiden van Den Hoorn liep een polderpad, die tussen poeltjes en graslanden doorslingerde en natuurlijk een geocache verborg. Reint vond hem gelukkig snel. Ook bij een paardenhotel lag een schitterende cache. Hij was gebouwd als miniatuur hooischuur en achter een deurtje zat een heel tafereeltje verscholen met poppetjes en een lampje. Zoveel werk op gedaan door de eigenaar, geweldig. Bij kaasboerderij Wezenspyk lag ook een cache en dat was voor het eerst dat we daar op het terrein kwamen. In de schapenstal kon je op een platform uitkijken en op het terras hebben we heerlijk in het zonnetje koffie/chocomelk en een tosti met Wezenspykkaas gehad. Dit is echt vakantie!!! De laatste cache van deze middag vonden we in Den Burg. Het gekke ding hing op 7 meter hoogte in een boom en Reint z’n uitschuifstok is 4 meter. Natuurlijk gaan we altijd eerst heen om de situatie te bekijken, maar we zagen al snel dat het lastig zou worden. Eén van de omwonenden liep langs en vroeg of het ding er nog wel was. Hij stelde voor, wat wijzelf wel vaker doen, dat ik op Reint z’n nek ging zitten, maar helaas…nog ongeveer een half meter kwamen we tekort. De man maakte ondertussen foto’s met mijn toestel, hahaha. Hij vond het wel grappig, maar wilde ons ook helpen en kwam dus al gauw met een keukentrap op de proppen. Hiermee was het probleem opgelost en konden we de cache loggen. Voor het avondeten had Reint de pizzeria in Den Burg besproken en dat was zoals gewoonlijk weer superlekker. Het werd wel fris op de fiets terug tegen half negen, maar toch zijn we direct nog even doorgegaan naar het strand om voor de laatste keer schelpen en kleine stukjes hout te zoeken. Er waren ook weer kwallen en in het avondlicht vind ik ze altijd zo mooi. Als laatste activiteit heb ik net nog even gepost bij de uilenkast in de schuur hier op de camping. Ik weet niet eens of er een uil in zit, maar ik heb in elk geval ook niks gezien of gehoord helaas. Maar niet geschoten is altijd mis. Dit was onze laatste hele dag op Texel. Morgen moeten we helaas weer naar huis en volgens Marco Borsato bestaat afscheid nemen niet, maar op Texel voel ik het toch wel altijd. We hebben weer ontzettend veel leuke en ook nieuwe dingen gezien en ook de junimaand is uitermate geschikt voor een bezoekje hier.

Foto’s

2 Reacties

  1. Riekie Van Delden:
    7 juni 2021
    Even een compliment voor de verslagen,de liefde voor de natuur,komt je van alle kanten tegemoet.
  2. Janette Bakker:
    7 juni 2021
    Geweldig, weer genoten en een mooie impressie van Texel, lijkt mij idd een aanrader,en natuurlijk weer genoten van je verhalen