Dag 2. Geocachen, windowshoppen en genieten van de zon en kerst.

3 mei 2018 - Rothenburg ob der Tauber, Duitsland

Alhoewel we in eerste instantie beide tegen 7 uur wakker waren, hebben we nog tot half negen liggen dommelen en genieten van de rust. Na de ochtendrituelen zijn we tegen 9.15 uur naar beneden gegaan voor het ontbijt. Het was een beetje overweldigend, eigenlijk alles was aanwezig en we hebben er dan ook lekker de tijd voor genomen en ons helemaal volgestouwd (ja, zelfs ik die anders nooit zo vroeg eet). Eitjes, broodjes, vis, veel koffie, tomaten, worst en zelfs fruit hebben we gehad, het was zalig! Tegen tienen heeft Reint de rugzak omgehangen en zijn we naar de stadsmuur gelopen, waar de eerste cache lag. We hadden hem na een poosje zoeken gevonden en er zat een trackable in, waar we blij mee zijn. Het is een poppetje van Buzz Lightyear en hij komt uit Australië. De bedoeling is dat hij van cache naar cache gaat en zo de wereld over reist. We gaan hem helpen en zullen eens terugkijken of hij al eens in Nederland is geweest. Zo niet…dan gaat dat nu gebeuren. Na een mooie tocht over de stadsmuur, met prachtige vergezichten en een stralende zon, zijn we naar de Aldi gegaan om wat flesjes drinken te halen. Het was zo lekker warm dat af en toe de truien zelfs uit konden. Tussen de middag zijn we even naar het hotel teruggegaan en hebben wat fruit gegeten, maar daarna hebben we heerlijk door de stad gelopen. Ik wil graag een magneet als souvenir mee naar huis nemen, dus hebben we een vergelijkend warenonderzoek gedaan…en nog niks gekocht. De caches van vanmiddag lieten zich helaas niet vinden, al besteedden we er erg veel tijd aan. Van ellende wilde ik op den duur een frozen yoghurt en Reint een warme chocomelk. Helaas snapte de import-Italiaan of wat het ook was niks van (ons) Duits. De frozen yogurt was er niet in smaken, er waren alleen verschillende toppings (wel 80 volgens mij), maar daar had ik geen zin in en dus werd het een chocolade-ijsje die erg lekker was. Reint z’n warme choco werd een ijskoude, want ze snapte het woord heisse niet en warm ook niet, zucht… Toen heeft ‘ie z’n voorgeschotelde ijschoco maar opgedronken, die wel lekker was. De wc in de ijssalon was volgens Reint een aanrader, dus ik ging ook maar. En ja, nog nooit zo’n gek wc-hok gezien, er zat een wenteltrap in die boven was dichtgemetseld en er zat zo’n ouderwetse speksteenkachel in die een kwart van de ruimte in beslag nam, hahaha. Vast lekker warm in de winter. Een andere attractie die je hier in de stad gezien moet hebben is de winkel van Käthe Wohlfahrt, een kerstwinkel. Het staat er van boven tot onder en van achter naar voren vol met kerstmeuk, helemaal fantastisch. De prijzen zijn dat ook en dat is dan weer jammer, maar ja. De foto die hierbij is geplaatst is illegaal door mij gemaakt, want het was op die plek verboden te fotograferen, maar dan moet je niet bij ons zijn. Tegen vijven zijn we terug naar onze kamer gegaan, want we hadden nog niet genoeg gelopen vonden wij en dus hebben we ons omgekleed in onze sportkleding. Korte broek en t-shirt aan en rennen maar, heuveltje op en af (bijna 200 meter hoogteverschil!), door de burchttuin en om de stadsmuur heen. Heerlijk was het, maar na een dik half uur en 5,5 km. vonden we het leuk geweest en hadden we wel zin in eten. Om 19 uur zijn we naar een restaurant gelopen, even verderop hier in de straat, waar ze asperges hebben. Het is de tijd ervoor en dan moet je ervan genieten als het kan, dus ik nam alleen asperges en aardappelen met roomboter. Reint had een zalige roulade, een opgerold stuk vlees met allemaal lekkere dingen ernaast en erin. Het was een goede keus. Terug bij het hotel heb ik nog een Chinees op de foto gezet, die overal foto’s van maakte (ik lijk wel een beetje op ze trouwens, qua foto-gedrag dan). We lachen ons soms slap om de busladingen Chinezen. Deze man maakte zelfs foto’s van alle bloemen voor de ramen. Je herkent ze zelfs als je hun gezicht niet eens ziet, ze lopen met selfiesticks of beter gezegd ze rennen ermee, want de tourleider stopt natuurlijk niet. Ze dragen bijna allemaal hoedjes, ze klonteren samen op elke straathoek en ze kijken je niet aan. Maar door de enorme aantallen die hier komen, staan veel dingen hier dus ook in het Chinees aangegeven. We zijn beide lekker in bad geweest en gaan straks lekker slapen.

Foto’s