Dag 11 – Voor het eerst naar Bad Neustadt an der Saale

Na een warme nacht werden we vanmorgen toch nog laat wakker. Natuurlijk waren we eerder dan Brandon, want die slaapt me hier toch een partij uit! Half elf is het regelmatig. Maar het is vakantie en dat mag dan natuurlijk. We zijn met ons tweeën aan het eind van de ochtend de stad ingegaan, want Reint wilde graag een nieuwe cache zoeken. We hadden Brandon een belegd broodje bij terugkomst beloofd en daar ging hij mee akkoord. Hij wilde sowieso niet met ons mee, maar afijn. Het was een eindje lopen en de zon stond hoog aan de hemel. Precies aan de andere kant van het centrum zagen we een ouderwetse telefooncel vol met boeken. Dat was de locatie van onze cache. Hij was snel gevonden en ondertussen heb ik nog even tussen de boeken geneusd, want je mag ze gratis meenemen. Ik heb in dit geval niks meegenomen, behalve bij de bakker. Daar hebben we een paar fijne broodjes gehaald en op de camping opgegeten. De mittagsruhe hebben we vandaag letterlijk genomen, want we zijn lekker languit in de schaduw op een stoel gaan liggen. Zalig!

Om 3.15 uur zijn we in de auto gestapt naar Bad Neustadt an der Saale, zo’n 20 km. verderop. We waren er zoals de titel al aangeeft nog nooit geweest, maar de route erheen was alleen al mooi. Nou is bij mooi weer alles leuk, maar de omgeving hier vinden we nog steeds heerlijk. Heuvels, bossen, weilanden en dorpjes waar we geen genoeg van krijgen. In Bad Neustadt parkeerden we in een parkeergarage en liepen zo het centrum in. Het eerste gedeelte was zo uitgestorven, dat we eerst dachten niet op de goede plek te zijn, maar vanaf het marktplein was het wat drukker. De terrassen zaten overvol, maar voor de rest was er geen mens bij de winkels te bekennen. Het was 28 graden en echt ijsweer dus. De ijssalon daar krijgt een dikke tien van ons, want het was zalig. Brandon’s appelijs smaakte appeliger dan een echte appel, mijn yoghurt en yogurette was de beste in jaren en over Reint’s hazelnoot en chocola had hij ook geen klachten. We hebben alleen etalages gekeken en niks gekocht dus. Wel een paar caches gezocht en na een paar uurtjes hadden we het ook wel gezien. Het is een leuk centrum, maar je loopt er geen halve dag. Onze terugweg ging via de toeristische route, om nog wat caches te kunnen pakken en dat lukte weer prima. Voor het avondeten gingen we dit keer naar de McDonalds, omdat we niet echt veel honger hadden. Het eten is hier altijd hetzelfde, dus wat moet je daar ook over vertellen? Het is natuurlijk Brandon’s werkgever, dus het was echt heeeel lekker.

Van Tanacha krijgen we goede berichten binnen. Ze vinden het er erg mooi, het is heel warm, maar ze staan wel onder een harslekkende denneboom. Tja…ieder voordeel heb z’n nadeel, zullen we maar zeggen. De foto’s die ze stuurt zien er prima uit en ik heb al toegegeven jaloers te zijn (al zitten we hier natuurlijk vrijwillig in Beieren). Het is bij hun ’s avonds om 9 uur net zo warm als bij ons overdag en dat vinden wij dan weer een voordeel.