Dag 3 – Slecht weer of weer geen slecht weer

8 augustus 2017 - Bad Kissingen, Duitsland

Een paar dagen geleden werd er voor vandaag (en de komende dagen) slecht weer voorspeld. Gisteren werd dat wat bijgesteld, aan het eind van de dag zou het losgaan volgens de weervrouw. Al met al werden we vanmorgen wakker en was het ietwat bewolkt, maar dat was snel opgelost en het zonnetje kwam erbij. Tegen twaalven hebben we onze schoenen aan gedaan en zijn we naar het kleine winkelcentrum bij Kissalis (superdeluxe spa) gelopen, nauwelijks een kilometer buiten de camping. Tanacha wees mij er via whatsapp op dat “onze laarsjes” er misschien wel waren. Jaren geleden hebben wij beide dezelfde enkellaarsjes gekocht, die inmiddels compleet versleten zijn. In augustus zou er een nieuwe zending van deze laarsjes binnenkomen en inderdaad…ze waren er. Dus dit keer moet ik het doen met zwarte i.p.v. grijze, maar de kleur doet er niet toe…ze zitten zooo lekker. Reint schafte wat korte broeken aan en Brandon vond na wat passen dat zijn maat spijkerbroek er niet tussen zat. Dus gingen we na deze shoptocht even naar de dönerzaak, maar de pizza’s van mijn mannen waren niet helemaal wat ze verwacht hadden en ook mijn patatje heb ik wel eens lekkerder gehad. Hier komen we dus niet weer. Het kwik was tot zo’n 27 graden gestegen en veel warmer hoeft het ook niet te worden van ons. Terug op de camping ging Brandon weer verder op zijn laptop (het lijkt wel een kantoor hier met al die apparaten: laptops, tablet, telefoons) en Reint ging wat zitten lezen en wilde ook nog hardlopen. Ik heb de fiets even gepakt, voordat het noodweer zou losbarsten, om nog wat vogels te kijken in het park. Het was extreem rustig met vogels en na een tijdje voelde ik wat druppels en besloot langzamerhand terug te fietsen, maar wie kwam ik tegen…mijn mannetje in zijn knalgele shirt. Hij had zijn interval-training er ook bijna opzitten. Onder het genot van wat koppen koffie zaten we wat te lezen (ik op de tablet: het tweede boek van Waris Dirie, met dank aan Carla waar ik hem ooit van kreeg). Het bleef warm en droog en dus liepen we aan het eind van de middag naar de ijssalon voor een verfrissing.

Vanavond zijn we met de auto naar de Lidl  gereden voor wat boodschappen en daarna zijn we naar de Wittelsbacher Turm gegaan voor ons eten. Vlak voor de toren hebben we nog een cache opgezocht en daarna vielen we aan op de schnitzels en curryworst. De curryworst was dit keer niet voor onze worstenkoning Brandon, maar voor mij omdat mijn honger niet zo groot was. Helaas zijn de porties daar wel zo groot dat ik de worsten ook niet eens helemaal op kreeg en wij allemaal ons patat voor het grootste deel moesten laten staan. Maar lekker is het wel altijd! Ook het uitzicht blijft hier prachtig, want het restaurant ligt bovenop een berg en in het dal zie je Bad Kissingen liggen, met vanavond de ondergaande zon erbij. Het weer bleef dus de hele dag goed, al zag je rondom de stad de (soms donkere) wolken voorbij drijven. Dit fenomeen doet zich hier vaker voor en dat bevalt ons al jaren. Morgen is onze allerliefste dochter jarig en wij zijn er dit keer niet bij. Gelukkig komt ze over een paar dagen heel even bij ons en dan ligt er in elk geval een kadootje klaar. Lieverd, we wensen je toch een hele fijne dag morgen.

Foto’s