Dag 9 Bellen met de jarige, fietsen en dieren spotten

Deze dag begon voor ons echt om 12 uur vannacht, want toen werd onze dochter 21 jaar en hebben we haar uiteraard telefonisch gefeliciteerd. We zijn er weer eens niet bij dit jaar en dat zal ook wel niet de laatste keer zijn. Daarna zijn we toch maar gaan slapen, maar het was erg warm in de caravan en dus heb ik de hele nacht zonder dekbed over gelegen en was ik nog warm. Ook Brandon was er op tijd uit, want het zonnetje brandt ook ongenadig op zijn tent. Reint en ik hebben toen een hardlooprondje gedaan, dat eigenlijk geen rondje was maar meer een heen-en-weertje. We zitten op een heel smal, maar langgerekt stuk land in een meer. Er loopt één weg overheen en daarlangs moesten wij hardlopen. Gelukkig rijdt er hier nauwelijks iemand, dus hoefden we niet vaak achter elkaar te hobbelen. Na 3,5 km. zijn we omgedraaid en hebben we het rennen wat afgewisseld met lopen, omdat dat toch beter voelde aan Reint zijn benen. Uiteindelijk liepen we dus toch nog 7 km. in totaal. Met een bakje kwark en een kop koffie hebben we heerlijk in de schaduw wat zitten lezen, appen en Instagrammen. Ook huppelde er een eekhoorn over ons veldje en sprong achter onze caravan in een boom, echt leuk. Tussen de middag aten we een broodje die we bij de receptie besteld hadden en tegen 2 uur hebben we de mountainbikes gepakt voor een ronde in de buurt. Eerst gingen we richting het dorp Hedesunda zelf, via de kerk wat hier de enige bezienswaardigheid is. Daarna moesten we over een landweg richting het bos en daar lagen een aantal caches. Het was een leuke afwisselende route, soms een stukje door open velden of door een gehucht. Overal is wel iets leuks te zien, zoals de postbusplekken. Mensen hebben die gezellig ingericht met lantaarntjes en andere fröbels soms. De mooiste en lelijkste oude auto’s staan in tuinen en iedereen groet je met een opgestoken hand of een vrolijk Hei-hei. Tijdens het zoeken van een cache zag ik weer een eekhoorn met een gigantische pluimstaart, hij schoot de boom in en ging op een tak naar ons liggen kijken. Eén keer schrok ‘ie zich een ongeluk, toen Brandon na een wheelie weer op de grond stuiterde met een klap, maar hij bleef liggen kijken. De vogels leken vanmiddag wel uitgestorven en dat was jammer, maar verder was het heerlijk om in het bos te fietsen. Tegen vijven zijn we naar de supermarkt gefietst voor wat eten. Hier in de buurt zijn pizzeria’s of eigenlijk helemaal niks. We vonden een doos met pulled pork en een pak vanilleyoghurt. Zelf hadden we nog pasta uit een pakje bij ons en daarmee konden we het vandaag wel doen. Vanwege het zonnige weer hebben we ook nog maar een lekker ijsje uitgezocht: Magnum Mint. Heel erg lekker! Brandon bood aan om het eten te maken en dat sloegen we niet af natuurlijk. Ook dat was allemaal erg lekker. Om half acht zijn Reint en ik nog even in de auto gestapt om wat caches te zoeken, elanden te spotten en de zonsondergang te zien vanaf een goede plek. De caches vonden we allemaal snel, de elanden lagen nog te slapen waarschijnlijk (we zagen wel kraanvogels) en de zonsondergang haalden we maar net. Reint moest crossen over de onverharde wegen om bij het meer te komen. We zagen nog net het laatste stukje zon boven de horizon uitsteken, terwijl ondertussen de stofwolken gingen liggen in het bos en onze auto… die ziet er niet meer uit. We lijken wel echte locals. Veel Zweden rijden rond met enorme lagen “stof” op hun achterramen en soms kun je geen nummerbord meer zien. Er kwam nog een Volvo langs ons suizen en toen Reint een foto van hun nam, slipten ze even flink op het onverharde, hahaha. Ze hebben wel humor, de Zweden. Vanavond hadden we voor de eerste keer wat neefjes om ons heen vliegen, dus zitten we nu in de voortent en wordt het langzaamaan stil in Hedesunda.