Dag 14 – Ultieme vermoeidheid, dus korte wandelingen

Na een zalig lange nacht werd ik vanmorgen al wakker met een moe gevoel. Het ontbijten ging dan ook niet van harte en ook Reint hield op na twee broodjes. We zaten wel lekker veel koffie en jus te drinken, daar word je wakker van. Tegenover ons hotel ligt een uitgestrekt park over een heuvel. We zijn er gaan wandelen en dat was lekker. Het was al snel vrij warm, maar in het park was het rustig Af en toe een mooi uitzicht tussen de bomen door over de stad, wat vogels en een paar caches. Natuurlijk loop je ongemerkt toch nog wel een eind en daarom gingen we terug naar het hotel, waar ik prompt in slaap viel na twee bladzijden lezen in m’n e-boek. Na een half uurtje trokken we de schoenen weer aan en liepen het centrum in. Reint zei al snel dat we maar een coupe ijs moesten nemen, zodat we uitgebreid op een terras konden zitten (mensen kijken). De bananasplitten gingen er prima in en daarna hadden we wat energie om naar de andere kant van het centrum te lopen. Via de Trinkhalle zijn we de berg er achter omhoog gelopen. Bovenaan kwamen we in het bos, wat direct vrij steil naar beneden liep richting de Friesenbrunnen. Er zat een Italiaanse moeder en haar twee kinderen waren lekker aan het ravotten met stokken. Ik maakte een foto van de bron, waar een cache moest liggen, maar ze kwam er direct aan en zei dat er een larve van een “creature” in de bak zat. Ze hield haar handen onder de straal, zodat het water rimpelloos werd en ja hoor…een larve van een vuursalamander zat er in. Nog nooit eerder gezien, dus leuk dat ze het aanwees. De cache hoefden we niet te zoeken, dat was de stenen engel die er naast stond. Even later spotte ik nog een muis die door de bladeren sjeesde en Reint zag nog een kikkertje van 2-3 cm., die ik op de foto kon zetten. Heerlijk zo’n boswandeling. Beneden ging het bos over in een park, met een vijver en daar hebben we op een bankje zitten drinken en vogels kijken. De middelste bonte specht, die ik nog maar 1x eerder zag, vloog er rond met nog heel veel andere vogels: roodborst, vliegenvangers, koolmezen, pimpels, goudhaantjes, enz. Ook stonden er mammoetbomen en ze heten inderdaad niet voor niks zo, wat een joekels. Op de terugweg naar het hotel heb ik eindelijk het felbegeerde magneetje met een koekoeksklok kunnen kopen voor een goede prijs. Op onze kamer hebben we heerlijk gelegen, gelezen en op de telefoon gepield. We gingen voor simpel eten vandaag, een curryworst mit pommes. Een half liter Radler en Spezi erbij en daar lekker lang over doen, zalig! De duiven scharrelden om ons terras en we voerden ze net zo lang kleine stukjes patat, totdat ze uit de hand aten. Veel passerende mensen keken er van op en bleven even staan. Da’s het voordeel van de stad, vind ik. Dieren zijn niet te bang en veel mensen vinden het leuk. We hadden na dit maaltje iets meer energie en zijn om het Friedrichsbad, naast ons hotel, gelopen. Het is een vrij groot complex met een tuin er omheen. Ik heb er toch nog heel wat mooie foto’s kunnen maken en van alle kanten zag het er mooi uit. Als laatste gingen we een kerk in tegenover het hotel en daar werd muziek gedraaid en zaten wat mensen bij het altaar. Reint dacht dat er iemand overleden was en dat deze mensen daarom samen kwamen, maar later bleek er buiten op een bord iets te staan over een gezellige bijeenkomst met rust, muziek en samenzijn. Ok, wegwezen dus, hahaha. Om de beurt zijn we in het lekkere bad geweest en nu de hitte wat afneemt, voelen we ons wat beter. De hitte mat ons gewoon af, denken we nu. Morgen stappen we weer op de motor en gaan we naar een nieuwe bestemming. Dit zal één van de laatste zijn, want we hebben er nu precies twee weken op zitten en moeten langzamerhand weer echt richting het noorden. Volgend weekend zijn er nog twee kinderen jarig, Tanacha en Arnoud, en daarna moet ik ook weer aan het werk. Daarover gesproken…Reint zag op Facebook dat mijn collega’s ook hier in Duitsland waren van de week, want ze hadden een verhuizing naar Dortmund. Leuk om nu te horen dat dat allemaal gelukt is dus. Een oud-collega/werkgever van me stuurde Reint al een bericht of we nog in Frankfurt kwamen eerdaags, want dan konden we daar samen ontbijten. Was ontzettend leuk geweest, Bernd, maar helaas gaan we een andere kant op.