Dag 3 - Erg, erg warm en de route valt tegen

22 juli 2019 - Fuchstal, Duitsland

Ik zal eerst even zeggen dat we het beloofde hoogtepunt morgen pas bereiken. We hebben namelijk een hotel geboekt dat vóór dit punt zit, hahaha.

Vanochtend hebben we na een fijne nacht slapen een heerlijk ontbijt gehad. We hebben de door Enzo Knol zo gewaardeerde kaiserschmarrn eindelijk geproefd en ik vond het erg lekker, maar Reint vond het matig. Het is een soort mix tussen pannekoek en poffert. We vertrokken bepakt en bezakt van de heerlijke kamer naar de garage, waar Reint direct z’n helm stootte aan het plafond. Dat deed erg zeer aan z’n hart, want de helm is net nieuw. Het was bij het opstaan al warm en toen we langzaam door de stad reden, stilstonden voor stoplichten en  langzaam reden, warmden we al aardig op. We reden tot 11 uur door en stopten toen op een parkeerplaats in het bos, maar daarna werd het al gauw erg heet in onze pakken en stopten we met enige regelmaat. De route viel vergeleken met de eerste twee dagen erg tegen. De meeste dorpjes waren saai en lelijk en we zagen ook redelijk veel industrieterreinen. De weilanden met ooievaars waren er ook minder, maar de superlekkere curryworst tussen de middag bij een doorsnee döner- en kebabzaak maakte veel goed. Terwijl we aten boekte Reint een hotel met uitzicht op de Alpen. Joehoe, we zijn er bijna. Iedere dag zien we wel iets dood op de weg liggen. Gisteren was het een vos en vandaag een poesje, erg zielig. Gelukkig hebben wij er zelf nog niks voor gehad, stel je eens voor…brrrr. Om 3 uur vanmiddag voelden we ons beiden net gebraden kippen en ging ons humeur er bijna onder lijden. We zijn echt blij dat het niet regent, hoor. Dat zouden we vreselijk vinden, maar elke dag met je dikke kloffie aan op een hete motor zitten is niet altijd even fijn. We rijden met open vizier en (half) open jassen, maar de wind blijft ook gewoon 30 graden (of wat het ook precies is). Gelukkig is het wel lekker dat ik foto’s kan maken achterop en we kunnen de hele tijd met elkaar praten als we willen.  Maar efijn… om 3 uur stopten we bij een supermarkt, want elke dag halen we vlak voor aankomst iets te drinken voor op de hotelkamer ’s avonds. Dit keer nam ik ook nog 2 lekkere Magnums mee, maar toen ik terug liep naar Reint stond hij in z’n shirt en onderbroek achter de motor. Hij kon z’n kleren gewoonweg niet meer aan hebben. Er waren veel mensen op de parkeerplaats die twee keer naar hem keken en één vrouw liep er zelfs een extra rondje voor, hahaha. We moesten er erg om lachen en dachten dat het dorp vanavond iets te vertellen had (weet je wat ik zag vanmiddag?). Een uur later kwamen we aan bij ons hotel, maar iemand in de tuin kon ons vertellen dat we er pas om 5 uur in konden vanwege de mittagsruhe. Poeh, ik wist niet dat die zo lang duurde in Zuid-Duitsland. Ik heb m’n motorbroek en spijkerbroek uitgedaan en ben in shirt en onderbroek in de tuin gaan zitten. De kamer is niet groot, maar ziet er heel mooi uit en wat super is…we hebben koffie en thee op de kamer, lekker. Ook de douche is goedgekeurd. We zitten in the middle of nowhere en waren dus genoodzaakt hier te eten. Op internet werd dit erg aangeprezen, maar helaas viel ook dit wat tegen. Er waren ongeveer 7 gerechten, waarvan 2 op waren. Ze vergaten het drinken in eerste instantie te brengen en Reint z’n schnitzel was net zo goed als bij de gemiddelde kebabzaak, alleen wel 3x zo duur. Na het eten hebben we een kleine wandeling gemaakt naar de rivier de Lech en kwamen langs een forellenkwekerij, wat een joekels zwommen daar. Bij de rivier was een schattig geel kapelletje en toen we de zonsondergang hadden gezien, zijn we terug gelopen. We liggen nu voor ons open raam (met hor gelukkig) op bed en kunnen bij daglicht heeeeel in de verte de Alpen echt zien… We verheugen ons op morgen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Tally:
    23 juli 2019
    Op naar het hoogtepunt dus...waarschijnlijk hebben de dorpelingen hun hoogtepunt gisteren beleefd met de broekloze Reint!
    Sterkte met de hitte...troost je... het wordt hier ook niet om uit te houden. (en dan moeten wij nog werken ook :)
    Groeten van de overbuurtjes