Dag 6 – De terugreis naar huis.

Vannacht liet Reint me heel even schrikken door langs mijn bed te sluipen, maar toen ik vroeg hoe het ging, bleek hij alleen even te moeten plassen. Pfff…wat een opluchting. Nadat ik ook nog even ben gegaan, hebben we nog lekker even geslapen. Om 8 uur heb ik mijn schildkliertablet genomen en een half uur later zaten we aan het ontbijt. Spanning, opluchting of toeval…beide hadden we niet al teveel honger en dus aten we een broodje en een bakje yoghurt. Een kop koffie en een glas jus en afrekenen maar. Met de beste wensen van de receptioniste togen we naar boven om ons boeltje te pakken, wat niet veel is als je op een motor rondreist. Reint nam preventief een tablet in en binnen de kortste keren stonden we dus in de parkeergarage en zijn we nog even in BK gaan tanken. Bij de eerste de beste mogelijkheid zijn we de snelweg opgegaan en konden lekker wat kilometers maken, het was erg rustig op de weg. Na anderhalf uur ging Reint eraf, want er zaten verderop wat filepunten aan te komen en ik moest plassen. Bij een MacCafé hebben we een emmer koffie gedronken en zijn op het mooiste gedeelte van onze reis binnendoor gaan toeren. De tocht ging door veel dorpen met vakwerkhuizen en de meest mooie struiken in herfstkleuren, maar ook door landbouwgebieden en stukken bos, zoals het Knüllwald. Op de heenweg vonden we dit prachtig en ook nu, met de zon hoog aan de hemel, was het echt genieten. Het enorm heuvelachtige gebied levert mooie vergezichten op en de temperatuur van zo’n 15C was ook lekker. Tussen de middag stopten we op een landweg met uitzicht op een fort. We hielden de diverse familieleden op de hoogte van Reint z’n toestand en die was gelukkig helemaal top. Halverwege de rit heeft hij nogmaals een tablet genomen, voor het geval dat. Bij Paderborn zijn we de snelweg weer op gegaan en daar kon Reint wat meer gas geven, zodat de kilometers snel voorbij vlogen. Voor de Nederlandse grens bij Bellingwolde hebben we nog eens wat Duitse benzine getankt en om 17.10 uur waren we thuis, tegelijk met Brandon. Arnoud en Tanacha zaten al op de bank te wachten en hadden een prachtige bos bloemen meegenomen. Zij zijn de hele dag onze “back-up” geweest, om ons eventueel tegemoet te rijden en de motor naar huis te brengen. Gelukkig bleek dat niet nodig. Uit eten gaan om onze thuiskomst te vieren zat er helaas niet in. De restaurants waar we heen wilden waren vandaag gesloten en de anderen waren geen optie, dus hebben we maar wat lekkers besteld en thuis opgegeten. Morgen gaat Reint even met de huisartsenpraktijk bellen hoe hij verder moet met zijn toestand. Gelukkig kunnen we nu in elk geval een nieuwe motorreis gaan plannen, al zal dat dit jaar niet meer zijn. Iedereen bedankt voor alle lieve, belangstellende en behulpzame berichten. We hebben het echt gewaardeerd dat familie, vrienden, buren, collega’s allemaal iets van zich lieten horen en hulp aanboden.