Dag 13) Prachtig weer, drukke route en … naar Rømø.

Vanmorgen gingen we om 9.30 uur ontbijten. Het was niet heel uitgebreid, maar het was genoeg en na een paar broodjes en wat koppen koffie gingen we uitchecken. We raakten aan de praat met de vrouw waarbij we afrekenden en ze vroeg waar we geweest waren en heen gingen. Ze kende bijna geen van de plaatsen die we opnoemden en zei dat we de uithoeken van haar land wel opzochten. Dat is zo ongeveer wel de bedoeling, al slaan we de hoogtepunten zeker niet over. Weer een geïnteresseerde Deen die het leuk vindt dat we van Denemarken houden. Het was 17C toen we vertrokken, maar veranderde gelukkig best snel. Was het eerst nog grijs, dan veranderde dat gedurende de tocht naar lichtgrijs, af en toe wat zon tot alleen maar zon…24C…en dus korte-broeken-weer. We reden uren langs de kust, door de duinen en het is nergens zo druk geweest als hier. Wel heel mooi. De vakantieparken zijn bijna aaneengeregen en het wemelde van de toeristen op de fiets, lopend en in auto’s. Toen we op het strand van Høvsøre liepen, merkten we hoe weinig wind er stond. Het was er zalig! Tussen de middag hadden we even pauze op een nette parkeerplaats met schone wc’s, zoals overal eigenlijk. Het stikt ook van de openbare toiletten, zelfs op het platteland staat bij (bijna) iedere kerk een apart wc-gebouw dat toegankelijk is. We aten hier de toetjes die we uit het hotel meekregen en verheugden ons op de rest van de reis. We gingen immers naar Rømø, het door ons meest bezochte (schier)eiland. We hebben er al een paar keer een week doorgebracht in voor- en najaar. Bij het kleine stadje Ribe, een aanrader als je er nog nooit geweest bent, voelden we ons al een beetje thuis en we reden nu ook het Nationaal Park Waddenzee in. De afslag naar de Rømø-dam kwam al snel. De lucht was strakblauw en de Waddenzee zo glad als een spiegel. Midden op de dam wilde ik heel graag stoppen om even rond te kijken. Wat heerlijk om hier na bijna 3 jaar weer te zijn en met dit weer. We hadden geen idee wat we in deze Coronatijd moesten verwachten op deze anders zo drukke plek ’s zomers. Qua Corona hebben wij het idee dat ze ongeveer hetzelfde zijn en doen als bij ons in Groningen…overal staan handpompjes, je moet een meter afstand houden…en niemand doet dat. Dat is het ongeveer. Verder zijn we er geen seconde mee bezig geweest. In Lakolk staat het enige shopping centrum van Rømø en daar was het druk, voor de rest viel het heel erg mee. We hebben er een uurtje doorgebracht en dan nog het langst in een kledingwinkel, waar we vaker iets kopen. Ze hebben leuke, stoere outdoor- en gewone kleding. En op de valreep…vond ik hier de regenjas naar mijn zin, dus helemaal blij. Tegen half vier reden we weer terug over de dam, voorbij ons hotel in  Ballum, wat best gek voelt. We hebben dit gebied al redelijk vaak bezocht, maar de Trøjborg Ruïne zagen we nog nooit. Reint wilde er graag met zijn drone vliegen omdat het windstil was en we maakten er direct een vriendje. Er liep namelijk een zwarte Labrador rond (van de boerderij ernaast waarschijnlijk) en hij is niet meer bij ons vandaan gegaan. Als ik zei: “Kom maar”, dan kwam ‘ie ook nog direct. Alleen de drone…dat vond ‘ie maar een gek ding en zijn blik week er geen seconde vanaf. Gelukkig ging hij er niet heen bij het landen en opstijgen, maar voor de zekerheid hield ik hem vast. Even na vijven checkten we in bij de Ballum Slusekro, een hotel waar we al meerdere keren gegeten hebben. Helaas was de kaart inmiddels aangepast en hadden ze mijn favoriete stoofpotje niet meer en kreeg ik nu een vis die bijna alleen maar uit graten bestond. Verkeerde keus gemaakt, want Reint z’n burger was uitstekend. De kamer is prachtig en totaal niet gehorig, zoals in het vorige hotel. Het enige wat ik nu hoor zijn de babyzwaluwen onder de dakrand. Na het eten zijn we gaan wandelen naar Ballum Enge, een museumpje en twee molentjes. Heel klein allemaal. We hebben wat rondgestruind dat en nog wat koeien aan onze handen laten likken, bahhh…maar ook leuk. En toen we langzamerhand terug liepen, zag ik in de verte…weer een…zeearend aankomen. Yes, de derde keer dat we bij/op Rømø deze roofvogel zien en dat op onze laatste avond hier. Het was heerlijk weer en we zijn daarom nog naar de sluis (sluse) gewandeld, Reint heeft nog staan magneetvissen en ik heb ontzettend veel foto’s gemaakt. Toen de zon onder ging, zijn we nogmaals naar de sluis gelopen. Er waren nog een stuk of 6-7 mensen die hetzelfde deden als wij. De zon was op den duur onder, de voller wordende maan kwam op, het werd koeler en toen zijn we lekker naar onze kamer gegaan. Het is half twaalf. Reint is al gedoucht en nu dit verslag weer klaar is kan ik me ook gaan afspoelen.