Dag 13 Ongeluksgetal? Of toch niet?

Gisteren kwamen we terug van het fietsen en toen vernam ik al dat de rechterkant van mijn hoofd weer helemaal zeer deed…m’n kaak, holtes, oog, oor. Tegen de avond werd het erger en een paracetamol hielp niet. Toch zijn we gewoon gaan slapen. Alhoewel…ik kon het niet en de pijn werd steeds erger of ik nou op die kant ging liggen of niet. Om 3.30 uur hoorde ik Reint draaien en hij bleek wakker te zijn. Ik heb na Reint z’n nierstenen altijd wat extra pijnstillers mee, dus ik nam wat van mijn voorraad Naproxen en ben na ongeveer een uur toch in slaap gevallen. De buurkinderen krijsten ons wakker om klokslag 8 uur en…de pijn was nog steeds weg gelukkig. We hebben de hele ochtend rustig aan gedaan. Ondanks het voorspelde slechte weer, scheen gewoon de zon en dat was heerlijk. Toen ik een beetje mezelf was (nee hoor, ik heb geen ochtendhumeur, maar je moet gewoon niet aan m’n kop zeuren, hahaha) ben ik naar het meer gelopen om even te zwemmen…en wat was het water afgekoeld vannacht…koud…brrr…niet normaal. Ondertussen deed Reint de afwas en toen hij klaar was, was ik ook net onder de zalige douche vandaan. Na heel veel koppen koffie zijn we naar de dorpswinkel gereden. Broodjes, fruit en drinken ingeslagen en daarna zijn we gaan rondrijden in het Asnens Nationaal Park. Heerlijk door het bos, waar ontzettend veel en enorm grote paddenstoelen groeien…een lust voor het oog. Hier en daar woont iemand en heel soms is het een gehuchtje met maximaal 5 huizen dichter bij elkaar. Het is voor ons niet voor te stellen om hier te wonen, wat een stilte. We hebben de afgelopen dagen bijna geen vogel gehoord of gezien, ondanks dat hier vis- en zeearenden moeten zijn en ook parelduikers. De hele middag hebben we heel rustig gereden en we zagen geen teken van leven, alleen prachtige natuur en het mooie landschap. Halverwege de middag heb ik nog maar wat paracetamollen opgegeten, want de pijn kwam weer opzetten, maar zakte ook weer af gelukkig. De geocaches waren wel goed te vinden hier en het was heel rustgevend om rustig rond te toeren. Vlak voordat we terug bij de camping waren, zagen we nog een schitterend huisje in het bos. Helemaal verscholen in het groen, met sedum op het dak…om verliefd op te worden. En even later zagen we 2 kraanvogels in een weiland lopen, yes! Zo eindigde onze rondrit toch nog super. Voor het avondeten waren we verwezen door de campingeigenaresse naar een visrokerij. Daar hebben we 2 moten gerookte zalm met citroen en knoflook gehaald en een stel visburgers. Natuurlijk moesten we nog wat bij de vis hebben, dus we gingen nogmaals naar de winkel. Daar vond ik aardappelsalade en een pot rode kool. De zalm was niet normaal lekker, zonder ook maar 1 graatje en ook de rest was prima. De visburgers liggen in het vriesvakje voor een volgende keer.