Dag 13 Hardlopen, wandelen, fietsen en nog veel meer

Vanmorgen om 8.45 zijn Reint en ik na onze eerste kop koffie een eindje gaan hardlopen. De weg van de camping af is wat heuvelachtig en het is een gewone doorgaande weg. Af en toe kwam er dus een auto voorbij, maar dat zijn er hier in het hoge noorden nooit veel. Normaal moet ik een beetje moeite doen om me in te houden, zodat we gezamenlijk lopen, maar vandaag had ik het gevoel dat ik 80 kilo woog en loden benen mee moest slepen. Reint huppelde onvermoeibaar voor me uit en steeds verder en verder… Sprintje trekken naar beneden en dan kwam ik weer in zijn buurt. Pfff…na 2,5 km had ‘ie opeens het idee om een foto te maken en om te keren, terwijl dat anders na 250 meter al gebeurt volgens mij (die foto dan, he?). Nee, dat is niet waar, maar dat was mijn gevoel wel een beetje. We kwamen samen terug bij de slagboom, maar ik was ook blij dat ik er was. Gelukkig knapte ik na een kop koffie snel op en was alles (bijna) weer vergeten. Achter de caravan zaten we heerlijk in het zonnetje van het uitzicht te genieten. Tussen de middag wou Reint nog even een cache opzoeken die bij een “trekpontje” moest liggen, nog geen kilometer hier vandaan. Samen zijn we over het paardenpad gelopen (je komt langs de manege en ze zullen er vaak lopen met de paarden) en al gauw kwamen we bij een kunststof bootje, wat het trekpontje moest voorstellen. De cache was snel gevonden en terwijl ik nog ergens foto’s stond te maken, zat Reint al in de boot en bewoog richting de overkant. Gelukkig kwam ‘ie nog terug om me op te halen en zo gingen we geheel onverwacht naar de overkant van het meer, waar ook een cache zou liggen. Die vonden we niet, maar wel zag ik nog twee eekhoorns door de boom achter elkaar aan roetsjen en wat ik niet wist is dat ze ook behoorlijk lawaai maken. Ze maken een soort van sissend geluid naar elkaar, of naar mij, want hij keek me wel aan en deed het toen. Toen we terug naar de aanlegsteiger gingen, bleek de boot alweer aan de andere kant te liggen. Reint moest hem dus eerst terugsjorren, maar het was weer eens ontzettend mooi en warm weer, dus…geen probleem. Na wat koffie, broodjes, worst en chips zijn we nog maar eens met een boekje gaan zitten relaxen. Na twee uur hebben de wat drinken in de rugzak gegooid en zijn we op de fietsen gestapt naar het natuurgebied Misterfalls Askäng. Het is een heel afwisselend gebied. Eerst is het open, wijds met weilanden en heuvels, later kom je door een bosgebied met steile heuvels (dus weer lopen voor mij ipv fietsen) en natuurlijk onverharde wegen overal. In het midden van de Misterfalls staan wat rode houten Zweedse huizen en bestaat de natuur uit boomstronken, gras, enorme rotsblokken en dennebomen en berken. Heel erg mooi, maar ook vaak lastig voor mij om te fietsen en de mannen moesten dus vaak op me wachten. We zagen weer een eekhoorn, maar voor de rest is het erg moeilijk om dieren te zien in de bossen hier. Zelfs vogels zie je in verhouding met Nederland erg weinig. Na ongeveer 2 uur hadden we ruim 12 kilometer gefietst en hebben we heerlijk in de zon genoten van de rust op de camping. De meeste mensen zijn gisteren vertrokken en de camping is maar half vol meer. Het uitzicht blijft ongelooflijk mooi, elke dag maar weer. Ik zeg het ook wel tien keer op een dag. Voor het eten had Reint een pizzeria in Kisa gevonden met hele goede recensies. We zijn daarom om half zes in de auto gestapt en hebben eerst een eind door het gebied hier gereden, door de bossen en langs wat meertjes. Bij de pizzeria zaten maar een paar mensen, maar voor het eerst hadden we niet het gevoel dat we in de kantine van WVV zaten te eten. Het was sober, maar heel stijlvol ingericht en het allerbelangrijkste…de pizza’s waren superlekker. Net als in Italië en toen we zeiden dat hij de lekkerste pizza’s van Zweden had, begon hij zowaar te glimmen van trots. Tegenover de pizzeria zit de supermarkt, dus we hebben direct weer wat proviand ingeslagen. Op de camping zijn Reint en ik nog even naar de rotsen in het meer gelopen. Reint ging de zonsondergang filmen en ik wilde vogels spotten, wat eindelijk lukte. Ik zag: kramsvogels, koperwieken, een grote bonte specht, meesjes, kwikstaarten…kortom vanalles dus. En niet te vergeten…vanmorgen zag ik een koppel parelduikers op het meer. Het was een zalige dag!