Dag 7 Zonnige reisdag naar Öland

Op ons dooie akkertje hebben we vanmorgen het spul ingepakt en uitgecheckt. Tegen kwart voor tien reden we dus en…de zon stond hoog aan de hemel en het was de hele dag zo’n 23C. Wat ons betreft, helemaal perfect dus. We hadden 340 km voor de boeg naar het eiland Öland, dat met een brug verbonden is aan het vasteland. Het eerste stuk is nogal vlak, maar al snel werd het wat heuvelachtiger en zagen we meer bos. Het gebied rond Växjö, waar wij al eens zijn geweest, is werkelijk prachtig. We reden niet meer op de snelweg, maar op een provinciale weg en zelfs op het allermooiste stuk op kleine binnendoorweggetjes. De typisch Zweedse rode huisjes zijn als confetti rondgestrooid en de met stenen opgestapelde muurtjes vinden wij prachtig. Een tuin met stokrozen maakt het helemaal af. Tijdens onze eerste stop stonden we naast Duitse motorrijders (waarvan één een V-strom heeft) en die kwamen net uit Kalmar, vlakbij dit eiland en zij vonden het daar erg mooi. De tweede stop was bij een supermarkt/tankstation en pas daar kregen we het echte Zweden-gevoel, want er reden hordes oldtimer vrachtwagens voorbij. Even later stopten er handenvol 45 km-autootjes (dat zijn dan wel dikke omgebouwde Volvo’s) met 16-jarigen erin, die waarschijnlijk aan een puzzeltocht of rally meededen. Ze stoven tenminste de winkel in, kwamen er net zo hard weer uit en spoten zo hard als ze konden van de parkeerplaats af. Toen we ook nog 2 kraanvogels zagen overvliegen, was ik helemaal enthousiast. Precies 5 uur na vertrek reden we de brug naar Öland op. Dit is het op één na grootste eiland van Zweden en het is 137 km lang (!) en 16 km breed. Onze camping, Sandvik genaamd, ligt onderin tegen een natuurgebied aan. Het is een natuurcamping en daarom hebben ze (helaas voor mij) geen wifi op de plekken, maar alleen bij de receptie. Volgens mij hebben wij dit voor het laatst in Hongarije meegemaakt en dat is al weer 12 jaar geleden of zo. Onze plek is onder de bomen in het bos, vlakbij het strand en de zee dus. Vanmiddag hebben we daar even gewandeld tussen de wilde bloemen op het gras. Het was bijna windstil en echt zalig dus. Tegen half zes zijn we naar een restaurant in het plaatsje Mörbylanga gegaan, 17 km verderop. De campingbaas had ons een hotel aangeraden en daar hebben we ook lekker buiten op het terras gegeten. Reint had een stuk kip met saus, aardappelhoekjes en wat groente en ik had een moot zalm met gekookte aardappeltjes in boter en groente. Het was niet overdreven veel, maar het beste wat we in tijden hebben gehad. Mijn zwarte bessensap was ook top, maar het allerbeste was het toetje. Reint had chocolademousse met zeezout en lavendel en ik had pruimen op een bedje van (een bijzondere) saus en iets gecarameliseerds erbij, echt té lekker. Wat mij betreft kunnen we er alle dagen eten! We zijn niet direct terug gegaan naar Sandvik, maar zijn eerst nog een natuurgebied ingereden, waar ook veel caches lagen. Het landschap is bijzonder: erg vlak, met hier en daar een laag bosje of een boom en ontzettend veel muurtjes van een soort opgestapelde leistenen. Hier willen we graag nog een wandeling of fietstocht gaan maken. Toen we er bijna uit waren, zag ik nog een pracht van een vogel: de grauwe klauwier, die je bij ons in Nederland ook wel eens kunt zien. Ik had hem nog nooit gezien en was blij dat hij geduldig voor me poseerde. Het was een topdag en hopelijk hebben we morgen hetzelfde weer, maar we zullen zien.