Dag 2) Binnendoor van Bredebro naar Odense.

Onze eerste vakantienacht was niet helemaal zoals je zou willen. Reint had best last van z’n nek en schouder en was vaak wakker. Ik heb keihard geslapen tot 5 uur en toen was het licht…ook in onze kamer, want we hadden witte gordijnen…grrr! Gelukkig kan ik me omdraaien en weer verder dommelen, maar om 8 uur waren we klaar wakker. Het ontbijt was niet heel uitgebreid, maar wel lekker: warme broodjes, eitjes, vleeswaren, kaas, nutella en wat müesli-meuk. De koffie en jus gingen er ook goed in, maar het allerleukste tijdens het ontbijt waren de babypoesjes die buiten speelden. Natuurlijk heb ik die nog even flink geknuffeld voor we vertrokken, so cute. Om half tien vertrokken we met zo’n 20 graden en een blauwe lucht met fantastische witte wolken. We hebben alleen landelijke weggetjes gereden en het graan op de heuvels in combinatie met de kneuterige huisjes gaven ons een heerlijk uitzicht. Mensen houden hier erg van stokrozen, net als wij, en ze zijn er in alle kleuren. We zagen een flink aantal hazen, veel torenvalken, wat kiekendieven en tijdens een stop bij een boerderij kwamen de boerenzwaluwen pal naast onze auto modder halen voor hun nesten. Tegen 11 uur stopten we bij een kleine, witte kerk voor een pauze. Een man in de kerktuin nodigde ons al uit om binnen te kijken, Denen zijn erg vriendelijk in het algemeen, maar ons gesprek werd overstemd door overvliegende straaljagers. We sloegen het aanbod af en reden het dorp uit…opeens stonden er borden langs de weg dat we moesten uitkijken voor de landingsbaan van vliegtuigen, want die kruiste de weg! In Zweden zagen we dit ook al eens en nu hebben we de kans gepakt om op de auto er even op te zetten. Even verder zagen we een bord “vliegveld” en hoorden we de straaljagers weer. Net toen ik zei: “Ze zullen hier toch niet op de prairie landen”, vlogen er twee met donderend geraas voorbij. We hebben een poos staan kijken hoe ze bijna landen, maar dan toch op het laatste moment volgas doorstoven het luchtruim in, superindrukwekkend. Vøjen Airport heeft ons hiermee flink verrast. Via de oude Kleine Beltbrug reden we naar Føns kerk aan een meer, waar we een prachtig uitzicht verwachtten. De kerk was mooi, het uitzicht ook…maar het allermooiste was onderweg. Ik nam wat ver-weg-foto’s van vogels op een eiland, maar opeens stoven ze met veel kabaal allemaal op… ik keek opzij en zei tegen Reint: ”Dat lijkt wel een zeearend”. Het was er zeker één en wonder boven wonder kwam hij onze kant op gevlogen en ging met een boog om de kerk heen, heel laag dus voor zo’n vliegende deur. Ik heb zo’n 20 foto’s kunnen maken en even vaak riep ik: “Oh, my god”! We zouden in de loop van deze vakantie naar een plek gaan waar ze veel zitten, maar dit was zo onverwacht en daarom helemaal geweldig. Tussen de middag hebben we boodschappen gedaan in Assens, een grotere plaats aan zee en op een parkeerplaats hebben we geluncht: een banaan, chocoladekoekjes en wat cashewnoten…lekker. De route werd alsmaar mooier, met meer bos en heuvels en fraaie uitzichten. Reint zocht af en toe een geocache, ook nog bij een zweefvliegclub. Het laatste stukje zijn we wat sneller doorgereden en om 16 uur waren we in Odense, bij Villa Vera. Deze Portugese vrouw kwam ons direct tegemoet en liet onze kamer zien in de kelder. Dat klinkt naar, maar is het niet. Het is wat oud en onafgewerkt, maar alles is aanwezig…zelfs een magnetron en wat boodschappen. We mogen de beide fietsen lenen, superhandig als het 20 minuten naar het centrum is en ze liet ons zelfs haar eigen huis zien. Na het uitpakken zijn we naar de dierentuin gelopen (2,3 km) en hebben ondertussen wat caches gezocht. Reint kon online nog geen kaarten voor de Zoo kopen, maar aan de balie kon dat alsnog voor morgen. Op de terugweg hebben we bij Pizza Palace een pizza gegeten. Lekker…en wat over was, hebben we meegenomen in een doos. Reint is al lekker gedoucht en dat ga ik nu ook doen.